Video: Gesprekken over de natuurlijke godsdienst







1. Brontekst

Hume, David, Gesprekken over de natuurlijke godsdienst, ingeleid, vertaald en geannoteerd door Dr.A.G.Vink, Kampen - Kapellen: Kok Agora – DNB/Pelckmans, 1992, 188p. (oorspronkelijke uitgave: Dialogues concerning Natural Religion,s.l., 1779)

Verdere verwijzing: DNR

Klik hier om de bibliografie te raadplegen waarop deze lessen gebaseerd zijn.

2. David Hume

In de geschiedenis van de filosofie stond de schotse verlichtingsfilosoof David Hume vooral bekend omwille van het feit dat hij Immanuel Kant zou hebben wakker geschud uit zijn dogmatische slaap, zo getuigt Kant zelf. Gelukkig is er reeds geruime tijd veel meer aandacht voor de kwaliteiten van Hume zelf. Op jeugdige leeftijd, Hume was amper 28 jaar,  publiceerde hij A Treatise of Human Nature, een verhandeling die onder andere gaat over de fundamenten van de causaliteitsrelatie, i.e. de relatie tussen oorzaak en gevolg, bouwsteen van de positieve wetenschappen. Hierin stelt hij vast dat deze relatie gebaseerd is op een fictie. Een nauwgezette en volledige lezing van Humes filosofie toont echter aan dat ook een fictie een degelijk fundament kan leveren.

De DNR laten een gesprek horen tussen Demea, Cleanthes en Philo. Het onderwerp is de natuurlijke religie. Hierbij wordt de vraag gesteld of religieuze waarheden vanuit de rede kunnen worden bekomen. Belangrijkste punt van de discussie vormt het ontwerpargument, i.e. de idee dat een ontwerp en ontwerper aan de basis van de werkelijkheid liggen. Opnieuw toont een diepgaandere analyse van het werk aan dat Hume veel meer aspecten van de religie probeert te belichten.

Klik hier om de Wikipedia-pagina rond Hume te bezoeken.

Klik hier om Hume te leren kennen vanuit The Internet Encyclopedia of Philosophy.

3. Een overzicht van de DNR

Klik hier om een overzicht van de DNR in pdf-formaat te lezen.

4. Bespreking van de verschillende delen van de DNR

4.0 Pamphilus tot Hermippus




4.1 Part I
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.2 Part II
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 

In deze video vermeld ik Nicolas Malebranche

4.3 Part III
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.4 Part IV
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.5 Part V
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.6 Part VI
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.7 Part VII
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.8 Part VIII
Klik  hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.9 Part IX
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 

In zijn redenering verwijst Philo naar deelbaarheid door 9. Klik hier om een video te bekijken waarin duidelijk wordt uitgelegd waarom het deelbaarheidskenmerk van Philo klopt. 

4.10 Part X
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


Ik verwijs in deze reeks naar  de film The Mission:
1) de scène The Mission.
2) de pagina op Wikipedia

 Ik heb het over de preken van Gates
1) artikel op Wikipedia
2) fragment uit zijn elpee Death's Black Train is Coming (1926)
3) Paul Simon gebruikt fragmenten van Gates in 'Getting ready for Christmas day'

4.11 Part XI
Klik hier om de PowerPointpresentatie in pdf te bekijken die bij dit hoofdstuk hoort. 


4.12 Part XII

5. Een analyse van de DNR volgens Toulmin

Klik hier om een overzicht van het argumentatiemodel van Toulmin  te lezen.

Klik hier om de analyse van het ontwerpargument volgens Toulmin in  te lezen. 

Klik hier om over de aanval op het ontwerpargument te lezen in pdf-formaat. 

Klik hier om een volledig overzicht van de redenering te lezen. 

Video: under construction





Humor als existentiebepaling

  Even in herinnering brengen: volgens Climacus bestaan er drie existentiesferen: de esthetische, de ethische en de religieuze. Ik heb deze ...