Mijmeringen of wandelingen met de hond

Wandelen met de hond heeft het onvermijdelijke neveneffect van het denken. Gedachten komen, zoals Nietzsche reeds aangaf, niet op commando. Ze overvallen een mens, onverwacht, onaangekondigd. Ze uiten zich in korte aforismen (1) die, om het wat academisch uit te drukken in de woorden van Erik Oger, evocatief en suggestief zijn.  Evocatief omdat ze dingen oproepen die niet noodzakelijk te verwoorden zijn. Suggestief omdat ze de toehoorder activeren. De toehoorder kan dan zelfstandig aan de slag gaan. Zijn denken hoeft daarom niet te leiden tot wat  het aforisme dicteert. Integendeel, het aforisme slaagt wanneer de toehoorder dat vindt waar het volgens mij in de filosofie om te doen is, vruchtbare gedachten, heilzaam voor het leven (2013).

(1) Een aforisme is een kleine tekst die als bedoeling heeft om de lezer te doen denken. Nietzsche schreef heel wat boeken met aforismen, waaronder zijn befaamde "De Vrolijke Wetenschap". In dit werk kondigt de dolle mens de dood van God aan.